تاریخچه شلوارک و شورت
برای درک شلوار کوتاه یا هر سبک مد در حال حاضر، باید با نگاه کردن به لحظات منحصربه‌فرد مختلف در تاریخ شروع کنیم که احتمالاً بر اولویت‌های جامعه تأثیر گذاشته است و اینکه چگونه اوج آن ارزش‌ها و موقعیت‌ها منجر به شکل‌گیری ارگانیک چیزی شده است که ما اکنون آن را قابل قبول می‌دانیم. روز فکر کردن به شورت مردانه.
انگلستان در دوران سلطنت هنری هشتم (1509-1547) شکوفا شد. ظهور مصرف گرایی طبقه بورژوازی (متوسط) جدیدی را ایجاد کرد که نفوذ بیشتری پیدا کرد و شروع به جدا کردن خود از اعیان فقیر کرد. این امر تشخیص تجار ثروتمند از اشراف را به طور فزاینده ای دشوار می کرد. به منظور شناسایی آسان‌تر کلاس‌ها، پادشاه هنری هشتم قوانینی را وضع کرد که بعداً به عنوان قوانین Sumptuary شناخته شد. قوانین اجباری نوع و سبک لباس (و همچنین سایر وسایل تجملی) را که می توان پوشید محدود می کند. این به مردم فروخته شد به نام چیزی که حیا را تنظیم و تقویت می کند (برای حفظ اخلاق عمومی)، اما کاری که واقعا انجام داد ایجاد جدایی طبقاتی قابل مشاهده و شناسایی افراد به راحتی بر اساس رتبه اجتماعی آنها بود. در حالی که در زمان‌های قبل، قوانین اجمالی وجود داشت زیرا مردم را بر اساس طبقه به دسته‌های صریح تقسیم می‌کرد. مقررات جامعه مدرن بیشتر دستوری است و به سمت لباس مناسب گرایش دارد: چیزی که مردم ممکن است نپوشند و اغلب مبتنی بر مذهب است. به عنوان مثال، قوانین اجمالی در آمریکای مستعمره‌ای است که در آن پیوریتن‌ها با محدود کردن اسراف در لباس، به دنبال تأثیرگذاری بر هویت بودند. تنظیم لباس به مدت طولانی به عقب باز می گردد، قوانین زیادی نوشته شده است، اما تعداد کمی از آنها امتحان خود را پس داده اند. امروزه، قوانین مربوط به لباس ناپدید نشده اند، به طوری که آنقدر از شکل اصلی خود مسخ شده اند که زمان حال آنها از گذشته قابل تشخیص نیست.
قبل از انقلاب فرانسه، طبقه کارگر شلوار بلند می پوشید و اشراف کالوت می پوشیدند. پس از انقلاب فرانسه، همه طبقات شروع به پوشیدن شلوار کردند. ذهنیت فراگیر در آن زمان این بود که شورت مخصوص پسران جوان است. تا اواخر قرن نوزدهم، نوزادان پسر در دنیای غرب لباس‌های سفید بلند می‌پوشیدند که با بزرگ‌تر شدن و نوپا شدن، لباس‌های سفید کوتاه‌تری می‌پوشیدند. پس از پسر شدن شروع به پوشیدن شلوارک کردند و در اواسط کودکی به شلوار و در نهایت در نوجوانی به شلوار بلند روی آوردند. این پیشرفت - که از زنانگی به سمت مردانگی تکامل یافته است - واقعاً نشان می دهد که مرد بالغ بودن اساساً به عنوان "کسی که شلوار می پوشد" تعریف می شود. (بریچ گونه ای از شلوارک است نه فساد).
نوآوری عکاسی در آغاز قرن نوزدهم به درک بهتر ما کمک می کند. شورت بیشتر ریشه معاصر خود را مدیون ارتش است. احتمالاً اولین نمونه (دهه 1880) شورت مدرن، لباس ارتش بسیار محترم نپال است. (مثل شورت خاکی امروزی ما، اما چهار جیب سخاوتمندانه و یک کمربند کمربند متمایز با سگک و بند قابل تنظیم) کمپانی هند شرقی بریتانیا سربازان گورکا را در جنگ انگلیس و نپال شکست داد، اما پس از تسلیم به شجاعت و شجاعت احترام گذاشت. توانایی سربازان گورکا، آن بخش از معاهده مقرر می داشت که بریتانیا می تواند سربازان خود را برای جنگ در کنار آنها در نبردهای آینده استخدام کند. در حال حاضر، مجسمه سرباز غورکا با شلوارک است که در مقابل وزارت دفاع در وایت هال، در قلب امپراتوری بریتانیا نگهبانی می‌دهد.
در طول جنگ جهانی اول، بریتانیا مقر آمریکای شمالی خود را در برمودا تأسیس کرد. یک مغازه چای فروشی در جزیره وجود داشت و به دلیل سربازان انگلیسی تجارت رونق گرفت. گرمای استوایی و قوری‌های بخارپز چای، دمای داخل چای‌فروشی کوچک را اغلب غیرقابل تحمل می‌کرد. مالک، مردی به نام ناتانیل کاکستون، که نمی‌خواست برای لباس‌های جدید کارکنانش پول خرج کند، تمام شلوارهای خاکی رنگ را نزد یک خیاط محلی برد که آنها را درست بالای زانو برید. دریاسالار عقب میسون بریج، که چای خود را در این مغازه کوچک می خورد، این سبک را برای افسران همکار خود اتخاذ کرد و آنها را نام برد. نیروی دریایی بریتانیا کلوپ های قایق بادبانی را در همیلتون تأسیس کرد. سنت جورج، به زودی افسران ارتش بریتانیا که در جاهای دیگر خدمت می کردند، شروع به استفاده از نسخه تابستانی و هوشمندانه لباس نظامی خاکی کردند. دیری نپایید که مردان لندن که از طرف ارتش چنین تصمیمات یکنواختی می گرفتند، اظهار داشتند که لباس استاندارد در میان تمام سربازان بریتانیایی که در مناطق نیمه گرمسیری امپراتوری قدیمی بریتانیا خدمت می کنند، باید شورت خاکی باشد. مردم محلی برمودا مطمئناً متوجه افسران بریتانیایی با لباس هوشمندی شدند که در اطراف باشگاه های قایق تفریحی می چرخیدند و خیاطان شروع به کپی و تغییر سبک برای استفاده غیرنظامی کردند. این به تأسیس آن کمک کرد و تا دهه 1920 به لباس تجاری استاندارد مردان محلی تبدیل شد. در آن زمان، برمودا یک مقصد کشتی بخار بسیار محبوب بود و گردشگرانی که برای تعطیلات زمستانی می‌آمدند به گسترش این سبک به ایالات متحده و سایر نقاط جهان کمک کردند.
هیچ کشوری به اندازه انگلیس بر لباس های مدرسه کودکان در سراسر جهان تأثیر گذاشته است. در ابتدا، یونیفرم ها برای اولین بار توسط مؤسسات خیریه برای شناسایی کودکان دریافت کننده خیریه پذیرفته شد. تنها بعداً، مدارس خصوصی انحصاری با هدف نظم و انضباط و یکنواختی، یونیفرم ها را پذیرفتند، اما به طور متناقض، این لباس ها به طور معروف وضعیت دانش آموزان مدارس معتبر را مشخص می کند. به جز چند استثنا، این شورت فلانل پشمی خاکستری بود که بر اساس یونیفرم شلوار کوتاهی بود که ارتش بریتانیا در مناطق گرمسیری می پوشید. این سبک همچنین توسط پیشاهنگان پسر، که بنیانگذار آنها، لرد بادن پاول، که خود ژنرال ارتش بریتانیا بود، انتخاب شد. پس از آغاز دهه 1900، شلوارهای گشاد تا مچ پا معروف به knickerbockers (یا knickers) لباس رایج ورزشی بود. همانطور که این دانش آموزان بریتانیایی به بزرگسالان تبدیل شدند و شروع به تأثیرگذاری بر چیزهای اطراف خود کردند، شلوارک به تدریج در جامعه مقبولیت بیشتری پیدا کرد. اول، با فعالیت‌های خارج از منزل مانند پیاده‌روی و گلف و از آنجا به سمت تنیس پرش عمومی کردند. در سال 1932، زمانی که بانی آستین، تنیسور برتر بریتانیا در مسابقات قهرمانی ملی ایالات متحده در فارست هیلز، نیویورک ظاهر شد، به جای شلوار سفید استاندارد، شورت فلانل را در زمین پوشید، اما پس از آن، قبل از ظاهر شدن در انظار عمومی برای تبدیل به شلوار بلند تمیز و اتو شده.
در ایالات متحده تا دهه 50، قانون ناگفته آداب این بود که یک مرد بالغ نباید با پوشیدن شلوار کوتاه، خود را در انظار عمومی نشان دهد. برخی از شهرها به این امر به عنوان یک امر نجابت عمومی نگاه کردند و تا آنجا پیش رفتند که پوشیدن شورت را ممنوع کردند. به عنوان مثال، شهر Honesdale، PA.، آنها را در سال 1938 ممنوع کرد. یکی از رهبران شهر به روزنامه گفت: "Honesdale یک شهر ساده است، نه یک ساحل حمام." در اوایل دهه 1950، انجمن گلف ایالات متحده، شورت گلف را برای مسابقات آماتوری ممنوع کرد و تا به امروز PGA USGA بازیکنان را از پوشیدن شورت در طول بازی های رقابتی منع می کند. در دوره پس از جنگ جهانی دوم، جامعه مدنی غربی شروع به کنار گذاشتن انطباق مورد نیاز کرد. جامعه شروع به سازماندهی مجدد خود به‌عنوان معمولی‌تر کرد و شاید دیدگاهی بی‌اعتماد به خفگی داشت. تغییر رشد جمعیت به اقلیم‌های گرم‌تر و حومه‌ها، به علاوه رشد فرهنگ پاسیو به این معنی بود که شورت برمودا اکنون به‌عنوان پوشیدن روزانه قابل قبول در نظر گرفته می‌شود.
دهه 60 جنگ، سیاست و هیپی ها را به ارمغان آورد. آزادی، جشنواره ها و شورت جین خانگی. این هر چیزی بود که می رفت و ذهن ها برای زیر سوال بردن اقتدار آزاد بودند. دهه 70 کمی بعد با کنترل بارداری، دیسکو و طلاق دنبال شد. همه‌ی این‌ها باعث ایجاد صراحت تازه‌ای در مورد نشان دادن آن و بیان خود از طریق سبک شد. مردم شروع به ژست گرفتن، نشان دادن پوست و به رخ کشیدن آن کردند…. در حالی که سنت و لباس خفگی آن را زیر سوال می برد. رسانه ها عمیق تر به جریان اصلی رفتند و هالیوود شروع به تأثیر بیشتر بر تصمیمات ما کرد. سبک‌ها از این ایده‌های باز جدید پیروی کردند - کوتاه‌تر، تنگ‌تر و آشکارتر شدند. (Magnum P.I.، Bionic Man، Love Boat) شورت موج سواری کلاسیک OP تقریباً اوج مد ساحلی بود. مواد جدید، پارچه های تری و پلی استر و به لطف شوق تناسب اندام که کشور را فراگرفت، لباس های ورزشی و مد شروع به ادغام کردند و لباس های ورزشی برای اولین بار به مد اصلی تبدیل شدند. با الهام از اسطوره های بسکتبال مانند دکتر جی و لری برد و ستاره های تنیس مانند بیورن بورگ و جان مک انرو. شورت‌های ریز و برترین لباس‌های بدنسازی به یکی از مدهای داغ دهه هفتادی تبدیل شدند که کوتاه‌تر به سطح جدیدی رسید و برخی از مردم را خوشحال کرد که دهه 70 به پایان رسیده است.
جیمز باند در حال مبارزه با دشمنان گرمسیری با لباس‌های کم‌رنگ و انجام دادن برای مردان در فیلم تندربال، کاری که اورسولا آندرس ده سال قبل در دکتر شماره برای زنان انجام داده بود. زمان، هفتمین علامت تجاری شناخته شده در جهان است. اما به دلیل تغییرات فاجعه بار مالکیت مختلف، در حال حاضر تنها تولید لباس شنا زنانه است). با پیشرفت سری فیلم، درزهای کوتاه 007 به تدریج جای خود را به برش بلندتر بولداگ می دهد، چند جیب سکه شیک به آن اضافه می شود - همه چیز تقریبا همیشه آبی است و سپس شورت او دوباره بسیار کوتاه می شود.
